Zalecenia

Wytyczne do rozmieszczenia anemostatów:

- Anemostaty nawiewne montowane są w pomieszczeniach „czystych” (sypialnie, pokoje – miejsca gdzie zazwyczaj człowiek spędza wiele czasu).

Generalna zasada rozmieszczenia anemostatów wywiewnych: montaż jak najdalej od drzwi i przejść do innych pomieszczeń, najczęściej centralnie nad oknem, około 40 cm od ściany zdwnętrznej.

w dodatku często z intensywnymi lub nieprzyjemnymi zapachami). Co do zasady umieszcza się w miejscu najodleglejszym od wejścia do pomieszczenia.

Generalna zasada rozmieszczenia anemostatów wywiewnych: jak najdalej drzwi oraz w jak najgłębszym miejscu pomieszczenia - żeby było właściwe mieszanie powietrza.

-Wytyczając miejsc pod anemostaty należy zwracać uwagę na ewentualne kolizje oświetleniem, szafami czy instalacjami WK w domu oraz symetrią pod zabudowę przyszłą - ukryte karnisze, oświetlenia.

Na rozplanowaniu stosowany jest następujący klucz kolorów:
- Niebieskie to nawiew. Średnica tych przepustów to 160-200mm;
- Czerwone to wywiew. Średnica tych przepustów to 160-200mm;
- Zielone to magistrale powietrzne o średnicy 200-300mm. Przepusty te powinny mieć ok. 240-300mm

Poprawne rozprowadzenie/mocowanie instalacji rekuperacji w ociepleniu poddasza.

- Instalacja jest przez nas rozłożona wstępnie, zgodnie z informacjami przekazanymi przez inwestora co do lokalizacji planowanej zabudowy poddasza. Ostatecznego jej ułożenia dokonuje monter zabudowy poddasza. Informuje o tym także zawieszka mocowana przy skrzynkach rozprężnych. Po rozłożeniu stelaża demontujemy prowizoryczne mocowania BCS.
- Zarówno skrzynki rozprężne (zwanymi dalej potocznie skrzynkami pod anemostat) jak i kanały wentylacyjne muszą znajdować się w ciepłej części zabudowy czyli jak najbliżej dolnej płaszczyzny zabudowy. Jest to bardzo ważne a niestety często zdarza się „wypchnięcie” ich do strefy zimnej w trakcie montażu zabudowy poddasza. Dlatego w umowie umieszczony jest punkt mówiący o zakazie przedłużania białych rur fi125 - żeby zapobiec takim sytuacjom.
 

-Skrzynka pod anemostat szara ma założoną ma 8cm biała przedłużkę fi125. Jest to zalecana największa głębokość montażu tej puszki. Głębokość ta wynika z najczęściej stosowanego systemu montażu stelażu krzyżowego ( profile sufitowe 2x2,7cm+1,5cm=7cm) . W przypadku jeśli skrzynka pod anemostat  wypadnie pomiędzy stelażami nie należy jej przykręcać bezpośrednio do płyty gipsowej, tylko przez profil o wysokości minimum 3cm, żeby zostawić minimum 4,5cm białej rury fi125 na wstawienia anemostatu i tłumika. Wtedy można obciąć wystającą około 3cm białą rurę.

- Przeniesienie ( w płaszczyźnie G-K) puszki pod anemostat w inne miejsce co do zasady jest możliwe w granicach do 50-70 cm, powyżej tej odległości wymaga aprobaty ze strony BCS.-szczególnie należy zwrócić uwagę na zasady oprawiania anemostatów oraz nie robić ostrych zakrętów zielonymi rurami, 

- w przypadku izolacji poddasza pianą zalecamy po ustaleniu płaszczyzny ocieplenia a przed pianowaniem wykonać właściwe obsadzenie puszek pod anemostat.

- Montaż anemostatów dokonywany jest przez monterów firmy BCS.

- Należy pracować wyłącznie przy zamkniętych-zatkanych kanałach, pył z gipsowania jest bardzo drobny i wysokopenterujący - a jednocześnie niszczy niepotrzebnie urządzenia techniczne

Umiejscowienie czerpni/wyrzutni
- Najczęstszą lokalizacją są ściany parteru. czerpnie/wyrzutnie ścienne (przechodzące wprost przez ścianę). Najprostsza i najtańsza metoda wykonania. Kratka jest pionowa, montowana do muru.
- W przypadku braku możliwości wykonania czerpni/wyrzutni ściennej – lokalizacja na poddaszu pod dachem kopertowym gdy nie mamy dostępnej przy najmniej 50cm ściany kolankowej lub szczytowej – stosujemy nasz autorski projekt czyli kształtka „murłata”, gdzie przechodzimy nad ścianą kolankową, z jednej strony wlot znajduje się w podbitce (kratka montowana jest poziomo) a z drugiej schowany w ociepleniu dachu.
- Najdroższym i najbardziej skomplikowanym rozwiązaniem są czerpnie/wyrzutnie dachowe. Co do zasady wykonywane są przez dekarza, my dostarczamy tylko wytyczne co do średnicy kanałów, wydatku i lokalizacji czerpni/wyrzutni.

Czerpnia/wyrzutnia a orientacja budynku względem stron świata.
- Poprawnie funkcjonująca czerpnia wymaga zainstalowania od strony północnej lub (w drugiej kolejności) wschodniej. 
- Korzystanie z elewacji zachodniej czy południowej dopuszczalne jest tylko w wyjątkowych sytuacjach, gdy inaczej się nie da. Nie powinno się instalować czerpni od strony południowej, ponieważ naonczas pobierać będzie najbardziej nagrzane powietrze czyli zmniejsza redukcję ciepła latem. W Polsce przeważają wiatry z kierunku zachodniego co przekłada się na efekt dodatkowego wtłaczania powietrza do instalacji co może zaburzać bilans powietrza w budynku w instalacjach bez CF  (równoważenia strumieni) oraz naraża czerpnie na częstsze deszcze.

Lokalizacja i węzeł rekuperatora
1. Rekuperator zazwyczaj umieszcza się na parterze w garażu lub pomieszczeniu technicznym (kotłowni), tak aby był tam tzw. węzeł rekuperatora oraz następujące elementy (wychodzące do 50 cm od planowanej lokalizacji centrali, w dolnej jego części, po stronie czerpni i wyrzutni - na przykład dla wersji wiszącej poziomej, po stronie  grubych rur idących na zewnątrz, orientacyjnie przyjmujemy  110-120 od sufitu , kanalizacja nieco niżej)  :

• Dobrze uziemionego gniazda zasilającego, zalecamy na własnym bezpieczniku, centrala często korzysta z uziemienia, Dla central do 1000m2 wystarczy 3x2,5mm2, powyżej potrafi być zasilanie 3fazowe. 
• Wyjście kabla UTP kat. 5e łączącego rekuperator ze sterownikiem zdalnym, bez puszki około 1,5m zapasu.
• Kanalizacji do odbioru skroplin z rekuperatora.
• W przypadku rekuperatora pionowego odpowiedni przepust przez strop – najczęściej prostokątny o rozmiarach min 25x45cm bądź 4 okrągłe fi 23-28cm

2. W przypadku umieszczenia rekuperatora  na poddaszu. Tak samo musi być tam węzeł rekuperatora.
3. W zależności od potrzeb rekuperator może stać na podłodze, wisieć na ścianie lub być podwieszony do sufitu.

Poniżej wymiary najpopularniejszych central. Proszę pamiętać, że minimalne odległości od przyłączy rekuperatora do przeszkody to 30 nawet do 50 cm , nie ma bardziej zagiętych kolan lub należy zrobić mijankę, ponieważ nie da się poprowadzić inaczej magistral.

Pochłaniacz jest sprzętem pierwszego wyboru do rekuperacji.

• nie zaburza w żaden sposób wentylacji
• nie wymaga dodatkowego osprzętu 

Okap kuchenny wymaga dodatkowych działań aby instalacja wentylacyjna działała poprawnie.

• obsługa ręczna, czyli manualne wyłączenie wentylacji, otwarcie klapy i włączenie okapu
• obsługa samoczynna czyli włączenie okapu powoduje otwarcie klapy i ograniczenia wywiewu rekuperatora
• i warianty pośrednie

Podłączanie okapu/wyciągu do logiki sterującej rekuperacją

Wyciągu kuchennego nie podpina się pod instalację rekuperacyjną z następujących powodów:

• Szybsze zapychanie filtrów rekuperatora
• Nie te wydajności. Dobre wyciągi kuchenne mają powyżej 500m3/h , tymczasem w małym domu centrala na cały dom może mieć wydajności na poziomie 300m3/h

Prawidłowo podpięty wyciąg kuchenny zawiera następujące komponenty:

• Klapa odcinająca sterowana elektrycznie – otwiera się tylko po włączeniu okapu i zmniejszenia wywiewu
• Dodatkowy interfejs rekuperatora (Expansion2) pozwalający podłączyć urządzenia zewnętrzne (w tym przypadku klapę i okap) oraz wysterować nimi
• Okablowanie pomiędzy okapem, rekuperatorem i klapą – transmisja sygnałów sterujących

Podłączanie kominka – ma na celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia podciśnienia i zasysania dymu z kominka do wnętrza domu.

• Na drzwiczkach kominka zamontowany jest czujnik otwarcia – po otwarciu następuje wyłączanie wywiewu. Po zamknięciu wywiew podejmuje normalną pracę.
• Można korzystać wyłącznie z ręcznej opcji "Kominek" w sterowniku rekuperatora.

Zasady ocieplania kanałów

• Kanały czerpni i wyrzutni zawsze wykonujemy w systemie rozprowadzania powietrza PE-FLEX EPS ze zintegrowanym kielichem montażowym i ściankami o grubości 25 mm ze styropianu ekspandowanego EPS
• Magistrale powietrzne nawiewne i wywiewne wykonujemy ze stali ocynkowanej. Jeżeli przechodzą one przez pomieszczenia o temperaturze niższej niż temperatura pokojowa to izolujemy ją za pomocą samoprzylepnej maty lamelowej z wełny skalnej albo wykonujemy je z PE-FLEX EPS.

Instalację przekazujemy zakończoną procesem jej strojenia i kalibracji. Co oznacza, iż przepływy są poprawnie uregulowane i pracuje ona zgodnie z założeniami projektowymi.

Regulacja przepływów w działającej instalacji.

• Lokalnie można zamknąć anemostaty poprzez wkręcenie grzybka anemostatu. Ponieważ wykonywane są ręcznie to należy pamiętać aby je odwrócić jak skończy się potrzeba przytłumienia.
• Centralnie możemy zmienić wydatek rekuperatora, uruchomić tryb przewietrzania czy kominka. Ta zmiana jest czasowa i po upływie określonego czasu sterownik samoczynnie przywraca ustawienia standardowe.